25 شهریور یادآور حادثه تلخ و جانگداز زلزله هولناک طبس می باشد.
زلزله ای که باعث از دست رفتن جمع کثیری از عزیزترین عزیزان طبسی و ویرانی آثار ارزشمند تاریخی و بافت سنتی و تغییراتی در ساختار اجتماعی این منطقه ی با اصالت از سرزمینمان گردید.
هرچند زلزله پدیده ای طبیعی و غیر قابل پیشگیری می باشد و ابراز همدردی هم وطنان و همراهی در جهت کاهش آلام آسیب دیدگان از زیبائیهای آن است.
اما میزان آمادگی مدیران و مردم برای کاهش خسارت‌ها و نحوه ی مدیریت مسائل و معضلات ناشی از این گونه حوادث و برنامه ریزی برای حفظ اصالت‌ها و ارزشهای فرهنگی، هنری و زیست محیطی و تاریخی قابل تامل بررسی و ارزیابی است.
مطالعات و پژوهشها گویای این واقعیت است که آنچه به دنبال زلزله ی 57 در این زیست بوم کهن اتفاق افتاد کارنامه ی مثبتی را در حفظ ارزش‌ها برای نسلی که آن حادثه و تبعات آن را مدیریت کرد به نمایش نمی گذارد به طوری که قطعا روح اجداد ما از غیبت بسیاری از نمایه های هویت ساز در چهره های طبس امروزی خشنود نمی باشد.
اینجاست که رسیدن به آرامشی که ناشی از هم گرایی با طبیعت و سازگار شدن با جریان طبیعی حیات است ایجاب می کند که تمامی شهروندان بخصوص مدیران جامعه با تکیه بر دانش تجربی و دست آوردهای علمی در جهت احیای ارزشهای تاریخی در ساختار شهری تلاش کنند تا نسل آینده از فضای سازگارتری در محیط زندگی برخوردار باشد و طبس را آنگونه که باید باشد تحویل آیندگان دهیم.
ضمن عرض تسلیت برای غصه ی فراموش نشدنی داغ از دست رفتگان آن حادثه ناگوار، علو درجات برای آن عزیزان از درگاه ایزدمنان را خواستارم.
✍️ محمود امینی
رئیس شورای اسلامی شهر طبس و
نماینده مردم شریف استان خراسان جنوبی
در شورای عالی استان‌ها
