باغ گلشن طبس باغی زیبا و تاریخی متعلق به دوره افشاریه – زندیه است که یکی از مهمترین باغهای ایرانی به شمار می رود. این باغ توسط میرحسن خان، سومین حاکم طبس، از سلسله خوانینی که به وسیله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، ساخته شده است.
هزاران درخت و گل و گیاه در این بنای تاریخی هشت هکتاری، طبیعت بی نظیری آفریده که هر بیننده ای از نظاره آن غرق در لذت می شود.
این باغ در امتداد جریان آب چشمههای سرد و گرم که به جانب طبس میآید شکل گرفته، آب از انتهای مجموعه وارد باغ شده و پس از آبیاری کرتها و حرکت در جویها و فوارهها از زیر هشتی ساختمان سردر میگذرد و به شهر می‌رود.
طراحی این باغ بر اساس نمونه چهارباغ است که برگرفته از آیات قرآن در مورد بهشت، دو نهر در آن همدیگر را قطع می‌نمایند. درختانی که گفته می‌شود ۴۰۰ سال عمر دارند سایه دل انگیزی را در کنار دیوارهای کهن این باغ می‌گسترانند.
در این باغ گونه مختلف گیاهان سازگار با اقلیم متفاوت آب و هوایی مانند درخت چنار که خاص مناطق سردسیر است در کنار خرما که فقط در مناطق گرمسیری رشد می‌کند، وجود دارد.
معمار اولیه باغ، طبیعت سبز آن را با توجه به نوع درختان به صورت شطرنجی طراحی و کشت کرده است.
جهانگردانی چون سون سوئدی و آندره فرانسوی که از طبس دیدن کرده‌اند، باغ گلشن را توصیف و از درختان خرما و مرکبات، سایه خنک نخل‌ها، نغمه زیبای آب روان جویها، چمن میان دو جوی، زمزمه باد در میان درختان و فواره متعدد که آب را مانند تحفه به آسمان می‌فرستند در این باغ سخن رانده‌اند.
خانم گدار همسر آندره‌گدار معمار معروف فرانسوی، باغ گلشن را چنین توصیف کرده است: «در این باغ حوضی بزرگ با فواره‌های متعدد وجود دارد که آب یعنی این ماده با ارزش را مانند تحفه به آسمان می‌فرستد…»
یک نکته منحصر به فرد در باغ گلشن که تنها در تاج محل هند مانند آن تکرار شده، این است که باغ به صورت مربع است، یعنی طول و عرض باغ با هم برابرند و خیابان های موازی، طول و عرض این باغ را به هم متصل می‌کنند.
سردر ورودی باغ با نمایی از اندود گچ سفید، رو به میدان و سوی دیگر رو به باغ، با ایوانی دو ستونه و تزیینات آجری نقش‌دار ساخته شده است.
باغ گلشن طبس در فصل بهار یکی از جذاب‌ترین و دیدنی‌ترین جاذبه های شرق کشور و استان خراسان جنوبی به شمار می‌رود که در روز طبیعت بیشترین آمار گردشگران و مسافران را دارد.
